bir çocuğun hatıratı

İlk kez aklımın ermeye başladığı zamanlardı.Öyle güzeldi ki büyüdüğüm ortam, 4 apartman toplam 48 hanenin bulunduğu bir sitede , oyun alanımızın olduğu(şimdiki gibi beton yığınları arasındaki parklar gibi değil tabi ki amk, bildiğin koskaca yeşillik vardı sitenin önünde), sayısız çocuklarla birlikte yazın sabah çıkar akşam ezanında evimize dönerdik.Şimdi deseler bana o kadar vakti dışarda geçiremem.İyice uyku manyağa, götümü kaldıramaz bir tip haline geldim. Garip olan sadece ben değil tüm çevremde bu tembelliği gözlemliyorum. O günlerden aklımda onca şey kaldı ama hiç biri bu anlatacağım olay kadar iz bırakmadı.

Biraz büyümeye başladığımız zaman eve geç gider olmuştuk. Nasıl olsa ailemiz camdan balkondan baksa bizi görüyordu,ses etmiyorlardı. Bizde artık milelerle oynamayı bırakmış( evet “mile” amk bizim orda misket değil mile deniyodu) , etrafımızdaki kızların dikkatine varmıştık daha da önemlisi önümde yatay ,uzunlamasına bulunan organın , bazen yerçekimine karşı koymasını gariplikle izler olmuştum.Bizden biraz büyük abilerimizin kuşe kağıda basılı bazı dergilerinden parçalar elimize geçmeye de başlamıştı artık ( o kuşe kağıda basılı dergileri şimdiki yeni nesiller bilmez tabi amk, şimdi şöyle anlatmaya çalışayım ,  o zamanlarda bulvar gazetesi var şimdiki bizim 360p filmler , 1080p de bu dergiler işte anladın şimdi  bizim için değerini dime ).Kızların bizim gibi işemediklerini biliyorduk fakat kanıtı o kuşe kağıda basılı kağıtlar olmuştu.

Birgün sayfalarca olan tam bir dergi geçmişti elimize ve bakarken korku,heyecan ve orda gördüğümüz aslında bir dönem cevapsız kalıcak anlamsız görüntüler veya açıklama yapılsa bile ” len olm o adamın pipisi” dense dahi kendimizinkine bakıp “siktir git len böyle şey mi olur” bu adamın niye 3 kolu var amk , o kolu kadının neresine giriyor diye sorular ile kendi çapımızda beyin fırtınları döndürüyorduk.Bulduğumuz tam dergiyi saklama cesaretini gösteren arkadaş , ilk günden dergiyi annesinden gizleyemince ve birde benim değil “içimizden biri”nin dergisi sakla diye bana verdi diye söyleyince tahmin edileceği gibi annemin kulağınada gelmişti bu olay.Yok benim değil desemde artık günah keçisi olarak seçilmiştim.Neyse ki ailem mağarada yaşamıyordu ve babam sadece bunlar için daha küçük olduğumu biraz daha büyümem gerektiğini , “zamanı gelince seni karıya götürcem” düşüncesini çıkarttığım bazı laflar etmiş ve konu aile içinde kapanmıştı. Lakin sadece bizim aile değil artık benimle arkadaşlık eden tüm çocukların ailelerinin kulağına gitmiş ve benim ortamın “fırlama piçi” olduğum düşünülmüş ve bu yüzden çocuklarına o kötü çocukla arkadaşlık etme diye nasihatlar yağdırmıştı. Bu bir araya gelip dedikodu yapan kadınların ağzında da dolaşmış ama böylece kötü gibi görünen olay bu konuşmaları duyan yaşıtımız olan kız arkadaşlarımızın da kulağına gitmişti.

Aileler konuya ne kadar kötü bakarsa baksın, bu olayın günah keçisi ne kadar ben olsamda kızların da bu olayı duyması, durumu öyle bir lehime çevirmiştir ki kızların bana karşı değişen davranışlarını farketmişimtim.Durum böyle olunca bildiğiniz üzere ortamın en popüler çocuğu en piç olanıdır ve bizim anlamadığım şekilde kızlar bu tiplere yavşar.Neyse ki bu piç tipine alışmam uzun sürmedi halbuki böyle bir fırlama tipimde yoktur,bildiğin ortamdaki en sessiz çocuk bendim oysaki.

Bu dergi ifşası üzerinden 1 hafta kadar geçmişti artık konu anneler tarafından biraz unutulmuş olacak ki ( nası olsa hergün onlar yeni bir malzeme bulurlar dedikodu için amk. Yok yan komşu ali karısıyla öyle bi sevişiyo ki gece iniltileri biz duyuyoruz,bizim cevat böyle ateşli sevişmiyo ben ne yapayım yanıyorum allah allah falan filan gibi..) tekrar diğer çocuklarla dışarda geç saate kadar oturabilir olmuştum.Böyle bir akşamların birinde beni ele veren o godoş yeni bir fikir attı ortaya “cesaret mi gerçek mi oynayalım ?”

Cesaret mi gerçek mi eğer kızlarla oynanıyorsa olay klasiktir zaten.Bu ortamda birbirine öpmeyen kalmaz amk.Erkek cesaret der her türlü kazançlı çıkacağını bilir.Kızlar klasik gerçek diyip götlerinden atıp tutarlar.Tabi bi süre sonra bizim oturuşa dikkat etmemiz gerekmişti..Malum sanki uzaya mekik fırlatıyoruz.Aziz Melis’i öpüyor ben coşuyorum amk.Sıra bana gelsin diye şişenin ucu bana doğru gelsin artık birini öpeyim diye kudururken şişenin ucu onu gösterdi.İsmi Ceren.Sarı saçlı mavi gözlü sanki isveçten özel yapım gelmiş kız amk,kusursuz görünüyor.Ceren daha önce karar vermiş olacak ki düşünmeden cesaret dedi.Yapıcağı şeyide bizim sümüklü Meltem soracaktı.Meltem’den böyle bir akıl yürütme kombinasyonu nasıl geldiyse artık “ortamda en çok hoş bulduğun çocuğu dudağından öp” dedi.Bu zamana kadar yanaktan öperdik dudak nedir amk.Böyle birşeyin olmayacağını düşünüyoruz.Ceren’in su yapma gösterisini beklerken aniden ( çember şeklinde oturuyorz ve Ceren le aramda bizim Hakan var.) Ceren Hakan’ın yanından geçerek karşıma geldi.Ben şoklardayım,yüzlerimiz arasında ki mesafe 30cm falan oldu ve birşeyler demeye başladı.İnanın ne dediğini hatırlamıyorum çünkü o an kalbimin göğüsüme vurarak çıkardığı o seslerden başka arada bir “çünkü bence sen en hoş…” diye bir şey hatırlıyorum o kadar.(Yalan Rüzgarı’nı bilenler vardır.Oralardan bir öpüşme nasıldır bunu hatırlıyorum, yani parmaklarımın arasından görebildiğim kadarı ile nasıl öpüştüklerini görmüştüm.Evet amk öpüşürlerken yüzümü kapatıyordum ellerimle ,ne oldu yavşaağaam? temiz aile çocuğuyum ben.)Ceren ve ben ileri doğru hamle yaptık.Tabi ben Yalan Rüzgarı’nı izledim ya amk ağzımı açtım gidiyorum.Bilen bilir gözlerinide kapatıyorlardı insanlar öpüşürken bu yüzden bende kapattım gözümü resmen kör uçuş yapıyoruz.Şimdi buraya kadar şöyle bir olay var.Tamam amk Yalan Rüzgarı izlemiş olabilirsin ama o ağızı niye öyle açıyon dime.Sen önce bi normal öpücük kondur dudağada sonra emmeyi öğrenirsin dudakları.Ben ağzımı açıp gözlerimi kapatıp ileri doğru gidiyorum ve tam Ceren’le buluştuk derken ortamdaki godoşlar gülmeye başlıyor ve gözümü açtığımda Ceren’in o işten gülümsemesi ve bana “deli öyle değil” demesi ile o içinde bulunduğum Nirvana doruklarından paraşütsüz serbest düşüş misali göt gibi yere çakılıp kalıyorum.Susuyorum,kızarıyorum ama son anlarda ağzımdan dökülen şu 3 kelime yine bir dönüm noktası yaratıyor o gidişatta , ” siz ne bilirsiniz ki.”Ardından grup dağılıyor ve o gece susup, kendimi yaptığım şeyin utancı yüzleştirerek yatakta uyumaya çalışıyorum.

Birkaç gün sonra akşam saati evde oturmuş çizgi film izlerken ( muhtemelen he-man veya şirinler olabilir ) kapı çaldı. Kalkıp kapıya açtım ve Melis bana bize gelsene doğumgünüm, annem pasta börek yaptı ,Tuncay’la Hakan’da var sende gel diye teklifde bulundu.Şimdi Melis’in annesi böyle şeyler arada yapar ve bizide çağırırdı o yüzden altında pek birşey aramadan Melis’lere gittim.Tabi ki önce annemden izin aldım.

Melis’lerin evine girdik.Girişin tam karşısında mutfak vardı ve annesi böyle bir etkinliğe çağırdığında genelde orada olurdu ama değildi.Pek önemsemedim, Melis’in dediği şu cümleye kadar “oturma odasına değil odama geçelim” dedi. O an birşeyler olduğunun farkına vardım ama en fazla beni korkutmaya çalışırlar,çarşafa sarılmış Hakan gelir bööğğeee der amk evladı diye düşünüyordum.Melis odasının kapısını açtı ve içerde kapının açılmasına sevinmiş olduğu yüzünden belli olan Ceren ile gözgöze geldik.O günden sonra yani benim ağzımı amcık ağızlı gibi açıp o gülünç durumdan sonra ilkkez görmüştüm Ceren’i.

Bu noktadan sonra babamın sözünü dinlicem ve kızlarla yaptığım özel şeylerin detaylarını başkaları ile paylaşmıcam.Zaten neler yaşayabilmiş olduğumu tahmin edebilirsiniz.Erotik hikayemi anlatıyoz pezevenk , o yaşta başımızdan geçen ibretlik hikaye,evet anlatmıyorum gerisini.Fakat o zamanlar şimdi ki günlerimin temelini oluşturdu ve o günden sonra Ceren,Melis ve ben sıksık görüşür olduk ta ki 17 Ağustos ve 12 Kasım depremleri ile farklı yerlere taşınıp birbirimizin izini kaybedene kadar..