öldürmenin çekiciliği

Ölüm bu dünyada en son ulaşabilceğin bir durumdur bir kere. Ölümden sonra bu dünyada birşeye sahip olamassın,bir konu için üzülemez,sevinemezsin. Bir kere öldün mü bir daha ihtiyacın olan birşey kalmaz burada.

Ölüm bu kadar “güzel” birşeyken bile ölmek istemez insanlar çünkü sebebi umuttur.Umut insanda “Yarın daha iyi olacak.” düşüncesi yaratır. Bu gerçekleşse bile daha sonraki gün daha iyisini bekleyemessin,bekledin ve oldu diyelim peki ertesi gün ? Böyle sürüp gidecektir bu.İnsan sonu olmayan bu düşünce ve duygu döngüsünde yükselerek ve alçarak ilerler. Peki ama neden ? Sonu ölümle biticek olan döngüde neden hala birşeyler yapma peşinde koşarlar? Geride hiçbirşey kalmayacak düşüncesini istemediklerinden dolayı gelecek nesile birşey bırakmak planı ile ilerlerler.Gelecek nesile bırakılan şeylerin yine aynı döngü ile gittiğini söylememe gerek yok heralde tabi gelecek nesilinde bu döngüde yer alacağından.

Bu döngü o kadar lanet birşeydir ki bana göre,sadece insanları birşeyler kazanmak uğruna diğer insanları ezip geçtiğini anlatmak isteyen bir örnekten ibarettir. Peki burda ne yapmamamız lazım da bu döngüyü artık bir sona getirmemiz lazım.

İşte burda en adaletli yaklaşım bana göre , başarılı ve ezip geçmekten zevk alan insan sayısının giderek azalması gerek. Sadece başarılı insanların azalmasını istemek 2.plandadır çünkü ezip geçmekten zevk alan insan sayısı azaldıkça,yavaş yavaş bu döngünün sadece bir döngü olduğunu bilen ve ezip geçmenin sadece buradaki zorunluluktan kaynaklı birşey olarak gören insanlar kalacaktır döngüde ve ezip geçmek sadece bir zorunluluk olarak görülecektir.

Bu noktadan sonra yani 1.plandaki insanlar bittikten sonra geriye kalanlar , başarılı olanlardan itibaren azalarak gitmeli. Neden ezilenleri azaltmak daha sonraya kalıyor dersen , ezilenler de küçük bir an bile olsa başarılı olmanın çokda iyi birşey olmadığını sonuçta ilk onların gittiğini görerek kendilerini tatmin edebilirler.En azından ezilen insanlara bu bir jest olabilir.Tabi ki onlara göre jest bence şuan kendilerini balkondan aşağıya atmamaları için bir neden yok.Sadece bana göre böyle daha adeletli olacak.

En sonunda geriye kalan tek insan olduğunda yapman gereken şeyi bildiğin için pek birşey söylemiyorum.Sonuçta döngüyü bozmanın vermiş olduğu haklı gururu ile o “güzelliğe” ulaşmak için sabırsızlandığının farkındayım.

Bana gelen sorular ?

-Neden ölümün bu kadar güzel birşey olduğunun farkındasın da kendini öldürmüyorsun ?

Sebebi basit.Ölümü bir hediye olarak görüyorum ve bunu da herkesin hakkettiğini düşünüyorum.Ben hediyeni sana getirmeyi kendime misyon edinmiş biriyim.En azından bu senin saçma döngünden daha iyi birşey yaptığımı düşünüyorum.

-Peki misyonun tamamlanınca ne olacak ?

O noktadan sonra hiçlik olacağı için birşey beklemek saçma.

Sonuç olarak , Öldürmenin çekiciliği bana göre görevimin amacından kaynaklanıyor. Çekicilik bir duygu olduğundan herkese göre farklı sebepler içerebilir bu soru.Ben kendimce cevapladım.Size göre çok saçma konuşuyor , psikolojik sorunları olan bir insan gibi görünebilirim. Bana göre de aynı derecede bu dünya saçmalamakta.Sıranı iple çektiğinin farkındayım fakat liste uzun az biraz beklemen şart.